Łączenie rur stalowych wymaga użycia trwałych i szczelnych elementów, które zagwarantują wieloletnią i bezawaryjną pracę instalacji. W takim przypadku najlepszym rozwiązaniem są stalowe kołnierze, których montaż nie wymaga spawania lub gwintowania. Produkowane według ścisłych norm lub według indywidualnego projektu klienta stanowią nieoceniony element łączący kluczowe części armatury.
Stalowe kołnierze – rodzaje i kryteria doboru
Podstawowym materiałem do produkcji kołnierzy stalowych jest wysokogatunkowa stal nierdzewna i węglowa. W zależności od typu konstrukcji, parametrów technicznych oraz przeznaczenia, wyróżniamy kilka typów kołnierzy: płaskie, z szyjką, luźne (dedykowane do łączenia rur o dużych średnicach), zaślepiające oraz gwintowane. Wymiary kołnierzy są zależne od norm, zgodnie z którymi zostały wykonane (PN-EN, DIN, PN-ISO lub ANSI). Większe kołnierze mają więcej otworów montażowych (i o większej średnicy) niż kołnierze o mniejszym przekroju.
Dobierając kołnierze do instalacji należy zwrócić szczególną uwagę na dwa czynniki – ciśnienie w infrastrukturze oraz średnicę rur instalacyjnych.Aby mieć pewność, że kołnierz będzie kompatybilny z instalacją.
Łączenie rur przy pomocy kołnierzy – wskazówki
Różnorodność kołnierzy stalowych wynika z odmiennych cech instalacji wodnych. W przypadku rurociągów niskiego ciśnienia najlepiej sprawdzą się kołnierze stalowe o płaskiej powierzchni, które nie będą zakłócały przepływu cieczy, zaś w instalacjach wysokociśnieniowych zazwyczaj stosuje się kołnierze o wytoczonych rowkach. Szczególnym rodzajem kołnierzy są kołnierze luźne, których zastosowanie determinuje konieczność wygładzenia obrzeża na końcu rury.
Równie istotnym parametrem jest średnica rur. W przypadku rur o niewielkich średnicach (do 32 mm) najkorzystniejszym rozwiązaniem jest spajanie ich z wykorzystaniem dwóch lub trzech śrub. Przy większych średnicach zwyczajową praktyką jest łączenie przy pomocy liczby śrub stanowiących wielokrotność cyfry 4 – w równych odstępach względem osi pionowej i poziomej.
Miejsce łączenia rur wymaga dodatkowego uszczelnienia. Materiały uszczelniające muszą być dobrane pod kątem temperatury i ciśnienia czynnika obecnego w instalacji. Najbardziej praktyczne wydają się sznury teflonowe, chociaż nie stanowi to reguły.